Nemendur reknir úr bekknum o. fl.

Þegar við mættum í skólann í gær var okkur tilkynnt að tveir nemendur hefðu verið látnir fara eftir prófið; annars vegar múslimakona með slæðu frá Marokkó og hins vegar strákur frá sama landi. Konan talaði enga ensku og virtist ekki fylgja öðrum í bekknum eftir. Gert var ráð fyrir að þau færu á hægara námskeið. Hálftíma eftir að kennslan byrjaði var bankað upp á og inn kom æstur hollenskumælandi maður með konuna í eftirdragi, sennilega bróðir hennar eða eiginmaður. Upphófst þras sem endaði með því að kennarinn fór út og loks fékk konan að setjast inn og vera með okkur. Í lok dagsins kom yfirmanneskja deildarinnar og sótti þá marokkósku í viðtal. Hver veit hvort hún verður með okkur eftir helgi.
Framhaldssagan: Niðurfallið er enn stíflað en stíflueyðirinn hjálpaði aðeins. Nú er eldhúsvaskurinn nothæfur en rennslið þó býsna lélegt. Næsta skref er að fá stíflulosunarþjónustu ef leigusalinn samþykkir það.
Í gær fórum við Ásgeir í matarboð til Frakka sem er deildarlæknir í meinafræðinni. Þar var par frá Bandaríkjunum, ein frá Marokkó og par frá Frakklandi. Frakkinn er með kínverskri konu. Þau búa í draumaíbúð í draumahverfi, íbúð sem þau keyptu í vor og gerðu upp. Við fengum ostarétt úr frönsku Ölpunum sem var mjög góður. Þetta var mjög skemmtilegt kvöld. Indónesinn í hollenskubekknum býður okkur Ásgeiri í mat í kvöld. Það er sem sagt nóg að gera í félagslífinu.
Kveðja, Pétur.